Kup Sofosbuwir bez recepty

Kup Sofosbuwir Bez recepty

Czy chcesz Kup Sofosbuwir online? Na tej stronie możesz zobaczyć, gdzie możesz zamówić ten lek bez recepty otrzymanej od lekarza. Bezpieczny, niezawodny i dyskretny. Lek ten należy do leków przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu C stosowanych w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C i jest uważany przez kilku lekarzy za bezpieczny w celu zamówienia online. Chcesz wiedzieć więcej? Następnie sprawdź najczęściej zadawane pytania, jak kupić Sofosbuvir bez recepty lub zaznacz wszystkie ceny tego leku.

Zamów Sofosbuvir bez cen na receptę

W poniższej tabeli możesz zobaczyć, gdzie możesz zamówić Sofosbuvir bez recepty, recenzenci z Uniquepharmaceuticals.com sprawdzili wszystkie ceny w internecie i doszli do wniosku, że Medpillstore dostarcza najlepsze ceny Sofosbuvir bez recepty. Wysyłają na cały świat (nie do USA/Kanady), ich zapasy znajdują się zarówno w UE, jak i za granicą, i zapewniają doskonałą obsługę zakupu Sofosbuvir bez recepty.

Co to jest Sofosbuwir

Sofosbuwir jest inhibitorem zależnej od RNA polimerazy RNA HCV NS5B, enzymu ważnego dla replikacji wirusa i działa w opozycji do wszystkich genotypów wirusa zapalenia wątroby typu C. Jest to prolek nukleotydowy: podczas metabolizmu wewnątrzkomórkowego w wątrobie jest przekształcany w farmakologicznie żywy trifosforan analogu urydyny. Jest on włączany do RNA HCV przez polimerazę NS5B, co powoduje zakończenie łańcucha. Ten żywy metabolit nie hamuje ludzkich polimeraz DNA i RNA i nie jest inhibitorem mitochondrialnej polimerazy RNA.

Zalecenie dotyczące leku Sofosbuvir

Zapobieganie wirusowemu zapaleniu wątroby typu C polega na przestrzeganiu środków nieleczniczych. Nie ma profilaktyki lekowej. Lekarstwo na przetrwałe zapalenie wątroby typu C, infekcję, jako środek wstępny lub po niepowodzeniu wcześniejszej terapii, składa się z mieszanki leków przeciwwirusowych działających bezpośrednio. Wybór rutyny terapeutycznej opiera się między innymi na genotypie HCV i stopniu wcześniejszego zwłóknienia w wątrobie. 

Wskazania: Lekarstwo na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C (CHC) u dorosłych i dzieci w wieku powyżej 12 lat wraz z różnymi produktami leczniczymi.

Co należy omówić z lekarzem przed zastosowaniem tego leku?

1. Być w ciąży
   • Teratogeneza: U ludzi niewystarczająca wiedza. U zwierząt brak dowodów szkodliwości. Niemniej jednak Sofosbuvir jest stosowany w mieszaninie z różnymi produktami leczniczymi (w niektórych przypadkach z rybawiryną i/lub peginterferonem α).
   • Rekomendacje: Stosowanie samego sofosbuwiru lub razem z peginterferonem α nie powinno być naprawdę przydatne. Wraz z (różnymi) pośrednikami działającymi bezpośrednio w opozycji do:
     • wirusowe zapalenie wątroby typu C: Zasięgnij porady w tekście produktu leczniczego o zawartości odpowiedniego środka.
     • Mieszanina z rybawiryną: Stosowanie rybawiryny jest przeciwwskazane w okresie ciąży ze względu na ważne działanie teratogenne i embriogenne rybawiryny.
   • Różne: Wraz z rybawiryną stosuje się ścisłą antykoncepcję, a także przez pewien czas po zakończeniu terapii.
     
     
2. Laktacja
   • Przejście na mleko matki: Nieznany. Nie można wykluczyć antagonistycznego wpływu na malucha.
   • Rekomendacje: Stosowanie tego produktu leczniczego razem z rybawiryną lub karmienie piersią jest przeciwwskazane. Odradza się karmienie piersią razem z peginterferonem α (sam); jeśli korzystasz z (innych) pośredników działających bezpośrednio w opozycji do wirusowego zapalenia wątroby typu C, zasięgnij porady w treści tekstowej powiązanych leków. W przypadku zakażenia HIV u matki, odradza się karmienie piersią ze względu na zagrożenie transmisją HIV.

Sofosbuvir Interakcje z lekami

Sofosbuwir jest substratem dla glikoproteiny P (Pgp) i białka oporności na raka piersi (BCRP). Ze względu na zmniejszony wpływ terapeutyczny, jednoczesne stosowanie silnych induktorów Pgp lub BCRP odpowiadających:

• ryfampicyna
• karbamazepina
• fenytoina
• fenobarbital
• ziele dziurawca

Działanie induktora może utrzymywać się nie krócej niż 2 tygodnie po jego odstawieniu. Jednoczesne stosowanie z induktorami Pgp o umiarkowanej sile, równoważnymi modafinilowi, okskarbazepinie i ryfabutynie, nie powinno być naprawdę przydatne. Jednoczesne stosowanie amiodaronu jest zdecydowanie odradzane ze względu na występowanie skrajnej (zagrażającej życiu) bradykardii i bloku przedsionkowo-komorowego.

Stosując antagonistów witaminy OK, należy uważnie monitorować INR w odniesieniu do wszelkich zmian w funkcjonowaniu wątroby, które zajdą w trakcie terapii. Ponadto farmakokinetyka różnych produktów leczniczych metabolizowanych przez wątrobę może się zmieniać w zależności od klirensu HCV. Z tego powodu jednoczesne stosowanie cyklosporyny lub takrolimusu wymaga ścisłego monitorowania i prawdopodobnie dostosowania dawki tych pośredników; niemniej jednak nie jest wymagane dostosowanie dawki na początku równoczesnego podawania.

Może być obowiązkowe uregulowanie dawkowanie regulatorów stężenia glukozy we krwi, co można przypisać poprawie zarządzania stężeniem glukozy we krwi. Niemniej jednak Sofosbuvir może być podawany jednocześnie z lekami hamującymi Pgp lub BCRP oraz z wieloma lekami przeciwwirusowymi przeciw HIV.

Sofosbuvir Dawkowanie

Lekarstwo na przetrwałe wirusowe zapalenie wątroby typu C

• Dorośli (w tym osoby w wieku)
  • Razem z różnymi lekami: 400 mg 1×/dzień. Zniżka dawki nie powinna być naprawdę przydatna.
  • Okres leczenia sofosbuwirem + rybawiryną to:
    • 12 tygodni (CHC genotyp 2),
    • 24 tygodnie (genotyp 3 CHC)
    • w przypadku genotypów 1, 4, 5 lub 6 należy stosować tę rutynę (24 tygodnie) wyłącznie u osób niekwalifikujących się lub nieliberalnych do peginterferonu α) lub do przeszczepienia wątroby (u pacjentów z pWZW oczekujących na przeszczepienie).
  • Okres leczenia lekiem sofosbuwirem + rybawiryną + peginterferonem α wynosi:
    • 12 tygodni (genotyp CHC 1, 3, 4, 5 lub 6).
  • We wszystkich powyższych przypadkach, w których okres terapii wynosi 12 tygodni, terapię można również przedłużyć z ostatnich 12 tygodni do maksymalnie 24 tygodni, szczególnie w przypadku obecności szeregu elementów zagrażających osłabieniu odpowiedzi na terapię opartą na interferonie.
  • Po przeszczepieniu wątroby okres leczenia wynosi 24 tygodnie z wstępną dawką rybawiryny 400 mg podzieloną na 2 dawki dziennie. Jeśli jest dobrze tolerowana, dawkę rybawiryny należy stopniowo zwiększać do 1000 mg (< 75 kg masy ciała) lub 1200 mg (≥ 75 kg). Jeśli wstępna dawka nie powinna być dobrze tolerowana, zmniejsz dawkę w oparciu o zakresy hemoglobiny. W badaniach naukowych, jeśli była dobrze tolerowana, dawka była podnoszona po 2 i po 4 tygodniach, a następnie nie przed, co 4 tygodnie.
    
    
• Dzieci w wieku 12 lat i starsze
  • Razem z różnymi lekami: 400 mg 1×/dzień. Zniżka dawki nie powinna być naprawdę przydatna.
  • Okres leczenia za pomocą sofosbuwiru + rybawiryny wynosi:
    • 12 tygodni (genotyp CHC 2)
    • 24 tygodnie (genotyp 3 CHC)
  • W genotypie 2 okres terapii wynosi 12 tygodni, terapia po 12 tygodniach może być również przedłużona maksymalnie o 24 tygodnie, szczególnie w przypadku obecności szeregu elementów zagrażających osłabieniu odpowiedzi na terapię opartą na interferonie.
  • Dawka rybawiryny u młodzieży zależy od masy ciała:
    • < 47 kg: 15 mg/kg/dzień;
    • 47-49 kg: 600 mg/dzień;
    • 50-65 kg: 800 mg/dzień;
    • 66-80 kg: 1000 mg/dzień;
    • > 81 kg: 1200 mg/dzień

W przypadku wielkich reakcji antagonistycznych: zniżka dawki sofosbuwiru nie powinna być naprawdę przydatna. Oficjalne dane produktu CBG/EMA wymieniają zwykle zwroty, kiedy należy zmniejszyć dawkę różnych produktów leczniczych i zawierają szczegółowe dane dotyczące rybawiryny. Dane dotyczące dawkowania przeciwnych produktów leczniczych można znaleźć w powiązanych tekstach dotyczących produktów leczniczych.

Współzakażenie wirusem HIV: Opisane tutaj naprawdę przydatne dawki dotyczą dodatkowo osób cierpiących na koinfekcję wirusem HIV.

Upośledzona praca wątroby: Brak dostosowania dawki ma kluczowe znaczenie w łagodnych lub skrajnych zaburzeniach czynności wątroby

Zmniejszona czynność nerek: W przypadku łagodnych lub uzasadnionych zaburzeń czynności nerek nie jest wymagane dostosowanie dawki. Istnieje stosunkowo niewielka wiedza na temat stosowania w skrajnych zaburzeniach czynności nerek (eGFR < 30 ml/min/1,73 m²) lub w terminalnej chorobie nerek podczas hemodializy. Sofosbuvir może być również stosowany u tych pacjentów bez dostosowania dawki, jeśli nie można znaleźć innych powiązanych opcji terapeutycznych.

W przypadku wymioty w ciągu 2 godzin po zażyciu tabletki weź dodatkową tabletkę. Jeśli minęło więcej niż 2 godziny, dalsze podawanie dawki nie jest krytyczne.

Zapomniana dawka: Przyjmuj tak szybko, jak to możliwe, jeśli zobaczysz w ciągu 18 godzin po standardowym czasie podania. Jeśli minęło > 18 godzin, nie powtarzaj pominiętej dawki.

Administracja: Tabletkę należy przyjmować w komplecie (ze względu na gorzki styl tej żywej substancji) i podczas posiłków (dla lepszego wchłaniania).

Środki ostrożności dotyczące sofosbuwiru

Współzakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B: Sprawdź, czy nie występuje koinfekcja wirusem zapalenia wątroby typu B (HBV) przed rozpoczęciem leczenia, ponieważ przypadki reaktywacji HBV, wraz z niektórymi ze śmiertelnymi konsekwencjami, były zgłaszane po leczeniu bezpośrednio działającymi lekami przeciwwirusowymi (DAA). W przypadku wykrycia koinfekcji należy przeprowadzić skrupulatne testy i postępować zgodnie z obecnymi wskazówkami terapeutycznymi.

Podczas stosowania sofosbuwiru i amiodaronu zgłaszano zagrażającą życiu bradykardię i blokadę przedsionkowo-komorową. Bradykardia często występuje w ciągu kilku godzin lub dni stosowania, jednak może trwać nawet około 2 tygodnie po rozpoczęciu leczenia HCV. Z tego powodu idealnie należy zapobiegać mieszaniu sofosbuwiru i amiodaronu; stosować tylko wtedy, gdy różne leki antyarytmiczne nie powinny być tolerowane lub przeciwwskazane. Jeśli mieszanka jest krytyczna, po rozpoczęciu sofosbuviru należy wielokrotnie monitorować osobę dotkniętą chorobą przez co najmniej 48 godzin w odpowiednim środowisku naukowym. Następnie monitoruj dzień po dniu, nie krócej niż przez pierwsze 2 tygodnie terapii, w warunkach ambulatoryjnych lub poinstruuj osobę dotkniętą chorobą, aby podjęła działania. Ponieważ amiodaron ma szczególnie długi okres półtrwania (20-100 dni), dodatkowo wykonaj te obserwacje u osoby dotkniętej chorobą, która odstawiła amiodaron w poprzednich miesiącach i teraz zaczyna sofosbuwir. Poinstruuj osobę dotkniętą chorobą używającą tej mieszanki, aby natychmiast skontaktowała się z nami, jeśli wystąpią objawy bradykardii lub bloku wieńcowego.

Diabetycy: poprawa regulacji stężenia glukozy we krwi może nastąpić po rozpoczęciu leczenia, prawdopodobnie prowadząc do objawowej hipoglikemii; uważnie monitorować zakresy stężenia glukozy we krwi, zwłaszcza przez pierwsze 3 miesiące, i modyfikować (dawkę) produkty związane z kontrolowaniem stężenia glukozy we krwi, jeśli jest to obowiązkowe.

Analiza wiedzy i ekspertyzy: Badania naukowe z sofosbuwirem przeprowadzono głównie razem z rybawiryną lub rybawiryną + peginterferonem α. Na rynku pojawiło się również wiele preparatów mieszanek z sofosbuvirem:

• ledipaswir/sofosbuwir
• sofosbuwir/welpataswir
• sofosbuwir/welpataswir/woksylaprewir

Z tego powodu są to obecnie naprawdę przydatne mieszanki. Istnieje stosunkowo niewiele wiedzy na temat bezpieczeństwa stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (eGFR < 30 ml/min/1,73 m²) lub terminalną chorobą nerek (ESRD) wymagających hemodializy. Skuteczność i bezpieczeństwo sofosbuwiru nie zostały ustalone w:

• młodzież poniżej 12 roku życia;
• młodzież z marskością wątroby;
• młodzież z genotypem 1, 4, 5 lub 6.

Skutki uboczne Sofosbuwiru

Lek wraz ze swoimi pożądanymi efektami może powodować działania niepożądane. Chociaż nie wszystkie z tych działań niepożądanych mogą wystąpić, jeśli wystąpią, mogą wymagać pomocy medycznej. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących działań niepożądanych:

• • zmęczenie
  • drażliwość
  • bezsenność
  • bół głowy
  • Mdłości
  • Podwyższone stężenie bilirubiny we krwi
  • Zmniejszona hemoglobina
  • dysfunkcja ostrości
  • Rozpacz
  • Niestrawność, zaparcia.
  • duszność
  • kaszel
  • Ból mięśni, ból stawów, znowu ból, skurcze mięśni
  • gorączka, astenia
  • Zapalenie nosogardzieli
  • Suche pory i skóra, swędzenie, łysienie
  • Niedokrwistość.

U niektórych pacjentów mogą również wystąpić inne niewymienione działania niepożądane. Jeśli zauważysz jakiekolwiek inne efekty, skonsultuj się z lekarzem.

Zrzeczenie się

Informacje dotyczące zaburzeń psychotycznych, zawarte w przeglądzie Sofosbuvir, są wykorzystywane wyłącznie w celach informacyjnych i nie należy ich rozważać jako alternatywy dla licencjonowanej opieki zdrowotnej lub skierowania dystrybutora leczenia dobrego samopoczucia.