Cardiomyopathie is een basisterm voor ziekte van de hartspier, waarbij de wanden van de hartkamers uiteindelijk verlengd, verdikt of stijf zijn geworden. Dit heeft invloed op het vermogen van het hart om bloed door het lichaam te pompen.
Inhoudsopgave
Wat is cardiomyopathie?
De onregelmatige hartspier die bij cardiomyopathie wordt gezien, wordt niet veroorzaakt door verstopte slagaders in het hart (coronaire hartziekte), hypertensie (hoge bloeddruk), ziekte van de hartkleppen (klepziekte) of genetische hartziekte. De meeste soorten cardiomyopathie zijn verworven en worden gezien bij kinderen en meer jeugdige personen.
Gedilateerde cardiomyopathie
Bij gedilateerde cardiomyopathie worden de spierwanden van het hart uiteindelijk verlengd en dun, zodat ze niet effectief kunnen samendrukken (overeenkomst) om bloed door het lichaam te pompen.
Hoe belangrijk is het?
Als u daadwerkelijk verwijde cardiomyopathie heeft, loopt u een groter risico op een hartstilstand, waarbij het hart stopt met werken om voldoende bloed door het lichaam te pompen met de ideale druk.
Hartfalen veroorzaakt meestal kortademigheid, ernstige uitputting en zwelling van de enkel. Lees meer over de tekenen van een hartstilstand. Er is ook een dreiging van hartklepproblemen, een onregelmatige hartslag en embolie. U moet routinematig overleg met een huisarts hebben, zodat de toestand kan worden bijgehouden.
Wie heeft er invloed?
Gedilateerde cardiomyopathie kan zowel kinderen als volwassenen treffen.
Het volgende kan allemaal bijdragen aan de conditie:
- het verwerven van een veranderd (veranderd) gen dat u vatbaarder maakt voor de aandoening
- een verborgen medische aandoening
- ongeremde hypertensie
- een ongezonde manier van leven, zoals een gebrek aan mineralen en vitamines in uw voedingsschema, overmatig alcoholgebruik en het gebruik van vrijetijdsdrugs
- een virale infectie die zwelling van de hartspier veroorzaakt
- een hartklepprobleem
- een ziekte van de weefsels of het capillair - zoals granulomatose met polyangiitis (GPA), sarcoïdose, amyloïdose, lupus, polyarteritis nodosa, vasculitis of spierdystrofie
- zwangerschap - cardiomyopathie kan zich vaak voordoen als een zwangerschapsprobleem
Maar voor veel mensen is de oorzaak onbekend.
Hypertrofische cardiomyopathie
Bij hypertrofische cardiomyopathie nemen de hartspiercellen toe en worden de wanden van de hartkamers dikker. De hartkamers zijn geminimaliseerd in omvang, zodat ze niet veel bloed kunnen bevatten, en de wanden kunnen niet effectief afwikkelen en kunnen verstijven. Ook kan de bloedcirculatie door het hart worden geblokkeerd.
Hoe belangrijk is het?
In de meeste gevallen zal hypertrofische cardiomyopathie geen effect hebben op het leven. Sommige personen hebben geen tekenen en hebben geen behandeling nodig. Maar dat suggereert niet dat de aandoening niet groot kan zijn. Hypertrofische cardiomyopathie is de meest typische reden voor abrupte onvoorziene dood bij jongeren en bij jonge professionele atleten.
De primaire hartkamers kunnen stijf worden, waardoor de kleinere verzamelkamers onder druk komen te staan. Dit kan vaak de tekenen van een hartstilstand versterken en leiden tot onregelmatige hartritmes (atriumfibrilleren).
De bloedcirculatie vanuit het hart kan worden geminimaliseerd of beperkt (obstructieve hypertrofische cardiomyopathie genoemd). Ook kan de mitralisklep gaan lekken, waardoor het bloed omgekeerd gaat lekken. Lees meer over mitralisinsufficiëntie.
U loopt ook een grotere kans op het krijgen van een hartinfectie (endocarditis). Deze hartveranderingen kunnen duizeligheid, ongemak op de borst, kortademigheid en tijdelijk bewustzijnsverlies veroorzaken. Als u extreme hypertrofische cardiomyopathie heeft, moet u regelmatig uw arts raadplegen, zodat uw toestand kan worden bijgehouden. Uw medische professional zal u adviseren over het niveau en de hoeveelheid training die u kunt doen en suggesties doen voor de manier van leven die u kunt aanbrengen.
Wie heeft er invloed?
Aangenomen wordt dat hypertrofische cardiomyopathie 1 op de 500 personen in het VK treft. De meeste mensen krijgen de ziekte van hun moeders en vaders.
Restrictieve cardiomyopathie
Restrictieve cardiomyopathie is zeldzaam. Het wordt meestal geïdentificeerd bij kinderen, hoewel het op elke leeftijd kan ontstaan. De wanden van de primaire hartkamers worden uiteindelijk stijf en stijf en kunnen niet effectief worden afgewikkeld na samentrekking. Dit geeft aan dat het hart zich niet effectief met bloed kan vullen.
Het leidt tot een minimale bloedcirculatie vanuit het hart en kan leiden tot tekenen van hartstilstand, zoals kortademigheid, uitputting en gezwollen enkels, samen met hartritmeproblemen. In veel gevallen is de oorzaak onbekend, hoewel de aandoening vaak kan worden verworven.
Aritmogene rechterventrikelcardiomyopathie
Bij aritmogene ideale ventriculaire cardiomyopathie (ARVC) zijn de eiwitten die de hartspiercellen doorgaans bij elkaar houden, onregelmatig. Spiercellen kunnen verdwijnen en het dode spierweefsel wordt vervangen door vet en vezelig littekenweefsel.
De wanden van de primaire hartkamers worden uiteindelijk dun en uitgestrekt en kunnen het bloed niet effectief door het lichaam pompen. Mensen met ARVC hebben meestal hartritmeproblemen. Een verminderde bloedcirculatie vanuit het hart kan eveneens leiden tot tekenen van een hartstilstand.
ARVC is een verworven aandoening die wordt veroorzaakt door een wijziging (afwijking) in verschillende genen. Het kan tieners of jonge mensen treffen en is in feite de factor geweest voor een aantal onverwachte ongewone sterfgevallen bij jonge professionele atleten.
Er is steeds meer bewijs dat langdurige, uitputtende training de tekenen van ARVC nog erger maakt. Het is essentieel dat personen met of dreigend ARVC dit in informatie bespreken met hun hartprofessional (cardioloog).
Diagnose van cardiomyopathie
Sommige gevallen van cardiomyopathie kunnen worden geïdentificeerd na verschillende hartscans en tests, zoals:
- elektrocardiogram (ECG)
- echocardiogram
- MRI scan
- hartritmescherm (24- of 48-uurs ECG-scherm)
- trainingstesten
- een diepgaande voorouderlijke boom getekend door experts kan nodig zijn voor de medische diagnose van een cardiomyopathie
Als u daadwerkelijk bent geïdentificeerd met een verworven vorm van cardiomyopathie, kan het raadzaam zijn om een erfelijke test te ondergaan om het defecte gen (afwijking) te bepalen dat dit veroorzaakte. Uw dierbaren kunnen dan worden gecontroleerd op dezelfde afwijking en, als ze het hebben, kan hun toestand worden gevolgd en vroeg worden behandeld.
Cardiomyopathie behandelen
Er is meestal geen behandeling voor cardiomyopathie, maar de behandelingen kunnen efficiënt zijn bij het beheersen van symptomen en het voorkomen van problemen. Sommige soorten cardiomyopathie hebben specifieke behandelingen en een vroege medische diagnose is uiterst essentieel.
Niet iedereen met cardiomyopathie heeft behandeling nodig. Sommige mensen hebben slechts een matige vorm van de aandoening die ze kunnen beheersen na het aanbrengen van een aantal veranderingen in de manier van leven.
Veranderingen in levensstijl
Of de oorzaak van cardiomyopathie nu erfelijk is of niet, het moet normaal gesproken helpen om:
- consumeer een gezond dieetplan en doe een milde training
- gestopt met roken van sigaretten (als u rookt)
- afslanken (als je zwaarlijvig bent)
- uw alcoholgebruik voorkomen of verminderen
- voldoende slaap krijgen (samen met het detecteren en behandelen van onderliggende slaapapneu)
- omgaan met spanning
- ervoor te zorgen dat elke onderliggende aandoening, zoals diabetes, goed wordt beheerd
Medicijnen
Geneesmiddelen kunnen nodig zijn om hoge bloeddruk onder controle te houden, een onregelmatig hartritme te herstellen, overtollig vocht te verwijderen of embolie te voorkomen.
Lees meer over:
- behandelingen voor hypertensie
- bètablokkers om een onregelmatige hartslag of hartstilstand aan te pakken
- diuretica - een soort behandeling voor hypertensie om overtollig vocht uit uw lichaam te verwijderen, als dat zwelling veroorzaakt
- anticoagulantia zoals warfarine om embolie te voorkomen
- medicijnen om hartstilstand te behandelen
Ziekenhuisprocedures
Bij sommige personen met obstructieve hypertrofische cardiomyopathie is de wand die de linker en ideale zijde van het hart (septum) scheidt, verdikt en puilt uit in de primaire hartkamer. Ze moeten mogelijk een van de volgende hebben:
- een injectie van alcohol in hun hart - dit is om een deel van de spier in het septum te verminderen
- een septummyectomie - hartchirurgische behandeling om een deel van het verdikte septum te verwijderen (de mitralisklep kan op hetzelfde moment worden gefixeerd, indien nodig)
Degenen met hartritmeproblemen kunnen aritmie-ablatie nodig hebben. Deze behandeling wijzigt grondig het geïnfecteerde hartweefsel dat de hartritmeproblemen veroorzaakt.
Of ze hebben misschien een gadget geïmplanteerd, zoals:
- een pacemaker om de hartslag te regelen
- een implanteerbare cardioverter defibrillator (ICD) om een dodelijk onregelmatig hartritme te voorkomen
Lees meer over het daadwerkelijk laten implanteren van een pacemaker. Lees meer over implanteerbare cardioverter-defibrillatoren van de British Heart Foundation. Als laatste hoop kan een harttransplantatie essentieel zijn.
Gebroken Hart Syndroom
Sommige personen die aanzienlijke psychologische of fysieke spanning ervaren, zoals een sterfgeval of een ingrijpende chirurgische behandeling, gaan door met een kortstondig hartprobleem.
De hartspier wordt onverwacht aangetast of "geschokt", waardoor de linker hartkamer (van de primaire kamers van het hart) van vorm verandert. Het kan worden veroorzaakt door een toename van hormonale middelen, vooral adrenaline, gedurende een periode van spanning.
De belangrijkste symptomen zijn pijn op de borst en kortademigheid, vergelijkbaar met die van een hartstilstand. Bel altijd 999 als u of iemand anders hier last van heeft. De aandoening - klinisch erkend als Takotsubo-cardiomyopathie, of intense spanningscardiomyopathie - komt vaker voor bij dames. Het is tijdelijk en omkeerbaar. Het is ongebruikelijk dat het nog een keer voorkomt.