Baarmoederhalskanker vestigt zich in de baarmoederhals van een vrouw (de ingang naar de baarmoeder vanuit het vaginale gebied). Het treft vooral seksueel actieve dames tussen de 30 en 45 jaar.

Inhoudsopgave

Symptomen van baarmoederhalskanker

Baarmoederhalskanker vertoont in de beginfase vaak geen tekenen.

Als u tekenen heeft, is de meest typische onregelmatige vaginale bloeding, die tijdens of na de seks kan optreden, tussen perioden in, of een gloednieuwe bloeding nadat u daadwerkelijk door de menopauze bent geweest.

Abnormale bloeding betekent niet dat u baarmoederhalskanker heeft, maar u moet zo snel mogelijk naar de huisarts om ernaar te laten kijken. Als een huisarts vermoedt dat u baarmoederhalskanker heeft, moet u binnen 2 weken een arts raadplegen.

Screening op baarmoederhalskanker

De beste methode om uzelf te beschermen tegen baarmoederhalskanker is door deel te nemen aan baarmoederhalsscreening (voorheen een "uitstrijkje" genoemd) wanneer u welkom bent.

Het Cervicale Screening Programma van uw plaatselijke arts verwelkomt alle dames in de leeftijd van 25 tot 64 jaar om zich te laten screenen op baarmoederhalskanker.
Vrouwen van 25 tot 49 jaar worden elke 3 jaar gescreend en vrouwen van 50 tot 64 jaar worden elke 5 jaar gescreend.
Tijdens cervicale screening wordt een klein stukje cellen uit de baarmoederhals getrokken en onder een microscopische lens geïnspecteerd op onregelmatigheden.
Op sommige locaties wordt het screeningsmonster als eerste op zoek naar humaan papillomavirus (HPV), de infectie die onregelmatige cellen kan veroorzaken.
Een onregelmatige uitslag van de baarmoederhalsscreening geeft niet aan dat u zeker kanker heeft.
De meeste onregelmatige uitkomsten zijn vanwege indicaties van HPV, het bestaan van behandelbare precancereuze cellen, of beide, in plaats van kanker zelf.
U moet een brief ontvangen waarin wordt bevestigd wanneer het tijd is voor uw screeningbezoek. Neem contact op met een huisarts als u denkt dat u overtijd bent.

Lees meer over baarmoederhalsscreening

Wat veroorzaakt baarmoederhalskanker?

Bijna alle gevallen van baarmoederhalskanker worden veroorzaakt door HPV. HPV is een uiterst typische infectie die kan worden overgedragen via elk soort seksueel contact met een man of een vrouw.

Er zijn meer dan 100 soorten HPV, waarvan er veel veilig zijn. Maar sommige typen kunnen onregelmatige wijzigingen in de cellen van de baarmoederhals veroorzaken, wat uiteindelijk kan leiden tot baarmoederhalskanker.
Twee drukken, HPV 16 en HPV 18, zijn verantwoordelijk voor veel gevallen van baarmoederhalskanker. Ze hebben geen tekens, dus dames zullen niet begrijpen dat ze het hebben. Maar deze infecties zijn zeer typisch en de meeste vrouwen die ze hebben, stellen geen baarmoederhalskanker vast.
Het gebruik van profylactische middelen tijdens seks biedt enige bescherming tegen HPV, maar het kan infectie niet constant voorkomen vanwege het feit dat de infectie ook wordt verspreid door huid-op-huidcontact van de grotere genitale locatie.
Het HPV-vaccin is sinds 2008 zelfs regelmatig verstrekt aan vrouwen van 12 en 13 jaar.

Baarmoederhalskanker behandelen

Als baarmoederhalskanker in een vroege fase wordt vastgesteld, is het over het algemeen mogelijk om het te behandelen met behulp van een chirurgische behandeling.

In sommige gevallen is het mogelijk om de baarmoeder op zijn plaats te laten, maar het kan nodig zijn om deze te verwijderen.
De operatie die wordt gebruikt om de baarmoeder te verwijderen, wordt een hysterectomie genoemd.
Radiotherapie is een andere keuze voor sommige dames met baarmoederhalskanker in een vroeg stadium.
In sommige gevallen wordt het gebruikt in combinatie met een chirurgische behandeling of chemotherapie, of beide.
Meer gevorderde gevallen van baarmoederhalskanker worden over het algemeen behandeld met een combinatie van chemotherapie en radiotherapie.
Sommige behandelingen kunnen aanzienlijke en blijvende nadelige effecten hebben, waaronder vroege menopauze en onvruchtbaarheid.

Complicaties

Sommige dames met baarmoederhalskanker kunnen problemen krijgen. Deze kunnen optreden als een direct gevolg van de kanker of als een nadelig effect van behandelingen zoals radiotherapie, chemotherapie en chirurgische behandeling.

Complicaties gerelateerd aan baarmoederhalskanker kunnen variëren van redelijk klein, zoals wat bloeding uit het vaginale gebied of regelmatig moeten plassen, tot schadelijk, zoals extreme bloedingen of nierfalen.